Όταν ζήσω ελεύθερο πουλί...

Πώς σε βοηθάνε ρε γαμώτο κάποιες καταστάσεις να δεις τη ζωή με άλλο μάτι..
Έχει ωριμάσει πλέον μέσα μου η θέληση με το που τελειώσω το στρατό να πιω τη ζωή γουλιά - γουλιά και να μην αφήσω στάλα να πέσει κάτω.

Θέλω να βγαίνω συνέχεια, να διασκεδάζω, να αποκτώ εμπειρίες. Θέλω να φεύγω τελευταίος από τα μπαρ, να δείχνω τελειωμένος. Γουστάρω να γίνω πάτος, γουστάρω απλά να περνάω καλά χωρίς να υπακούω σε πρέπει. Γουστάρω να κάνω ταξίδια και ας βγάζω τα λεφτά γι΄αυτά πουλώντας πορτοκάλια στα λαϊκή (ντόινγκ!!) ή δουλεύοντας νύχτα. Δε με νοιάζει τι ακριβώς θα κάνω, αρκεί να το επιλέξω εγώ.

Σίγουρα να το βαρεθώ κι αυτό το σκηνικό σύντομα, για την ώρα όμως έτσι φαντάζομαι την ελευθερία μου.

P.S Ώρες ώρες μου θυμίζω παιδάκι δευτέρας δημοτικού που γράφει έκθεση:)