Αχ..διακοπές!

Τι υπέροχη που είναι η άδεια το καλοκαιράκι!

Είμαι ήδη πάνω από βδομάδα εκτός στρατοπέδου και νιώθω υπέροχα. Εφαρμόζω αυτό ακριβώς που είχα υποσχεθεί: εκματαλλεύομαι το κάθε λεπτό της προσωρινής ελευθερίας μου.

Γύρισα από 6ήμερο ταξίδι στις Κυκλάδες - 3 μέρες Αμοργό, 3 μέρες Μύκονο. Ωραίος συνδυασμός για ηρεμία και ποιότητα διακοπών από τη μια και ξέφρενη ζωή και διασκέδαση από την άλλη. Δε μου φτάσανε όμως. Θέλω να ξαναπάω. Είμαι αχόρταγος; Ίσως. Το θέμα είναι όμως ότι όσο καλύτερα περνάς, τόσο περισσότερο δυσκολέυεσαι να προσαρμοστείς στη σκληρή πραγματικότητα μετά.

Τα γεγονότα στο Λόνδινο δεν τα έζησα πολύ έντονα γιατί λόγω των διακοπών δεν έβλεπα πολλές ειδήσεις. Σκέφτομαι όμως ότι ένα χρόνο πριν έμενα σε κείνη ακριβώς τη γειτονιά που σκάσανε οι βόμβες και για ένα ολόκληρο καλοκαίρι δεν το είχα κουνήσει ρούπι από τη Αγγλία. Το King's Cross ήταν πέντε λεπτά από την εστία μου, ενώ η Tavistock Square ήταν ακριβώς πίσω από το UCL και περνούσα κάθε πρωί από αυτή για να πάω στο πανεπιστήμιο. Δε θέλω να σκέφτομαι τι θα γινόταν αν αυτό ειχε γίνει ένα χρόνο πριν. Κυρίως γιατί δεν ξέρω πώς θα την πάλευαν οι δικοί μου άνθρωποι αν δεν μπορούσαν να επικοινωνήσουν μαζί μου και ξέροντας το δρομολόγιο που κάνω κάθε πρωί. Και γω αν ήμουν στη θέση τους θα τρελλαινόμουνα.