Παρασκευή, Δεκεμβρίου 31, 2004

Ροδίτισσες=ψώνια+τρελό υφάκι

Πρέπει να έχω βγει ίσα με 1 εκατομμύριο φορές για βράδυ έξω στη Ρόδο. Καλώς ή κακώς η παρέα μου είναι άτομα που κάθονται στο σπίτι με τίποτα, παρά το ότι πολλοί συνομήλικοί μας την έχουν δει 60 χρονών και την περνάνε με σπίτι και dvd. Άρα μπορώ να πω ότι τη νύχτα της Ρόδου (και της Αθήνας βέβαια αλλά το θέμα μας δεν είναι αυτό) την ξέρουμε πολύ καλά.

Στο συμπέρασμα όμως που αναφέρω στον τίτλο δε χρειάζεται να κάνεις διατριβή στη νύχτα της Ρόδου για να καταλήξεις. Το βλέπεις και το οσμίζεσαι από την πρώτη στιγμή που βγαίνεις από το σπίτι σου το βράδυ.
Θυμάμαι ένα φίλο μου που είχε έρθει ένα καλοκαίρι Ρόδο. Κάνουμε την καθιερωμένη μπαρότσαρκα το βράδυ και η απορία του ήταν εύλογη:
"Γιατί ρε φίλε όλες οι γκόμενες έχουν αυτό το υφάκι? Ποιες νομίζουν ότι έιναι τέλος πάντων?
Και γιατί κάθονται με ένα ποτό στο χέρι χωρίς να διασκεδάζουν?"

Τι να του πεις τώρα..Αγόρι μου πάρ' το χαμπάρι. Η Ροδίτισσα έχει γεννηθεί με υφάκι. Από το νηπιαγωγείο είναι έτσι. Την έχει δει βόρεια προάστια κι ας μένει στη Μητρόπολη (γειτονιά της Ρόδου). Για να τα φτιάξεις μαζί της θα πρέπει να έχεις τα εξής προσόντα:
- Καλό όνομα
- Καλό αυτοκίνητο
- Ωραία ρούχα
- Πολλά λεφτά
- Να της τάξεις ότι θα την παντρευτείς ή ότι θα τη παίρνεις 10 τηλέφωνα τη μέρα.

Και πάλι βέβαια θα το σκέφτεται και θα είναι έτοιμη άνα πάσα στιγμή να σε στείλει.

Όποτε εσύ τι κάνεις?

Πολύ σωστά..Τη γράφεις στα τέτοια σου. Δεν πα να ντύνεται και να κουρεύεται, εσύ δε της ρίχνεις ούτε μισό βλέφαρο στο μαγαζί. Και ας την να στέκεται σαν αγγούρι με ένα ποτό στο χέρι. Δεσποινίς μου χαρά δε θα δείτε ποτέ με τα μυαλά που έχετε, πάρτε το χαμπάρι.

P.S Δεν είμαι μισογύνης, αν κάτι τέτοιο πλανάται:) Κάθε άλλο μάλιστα. Όλοι εσείς που με ξέρετε προσωπικά, το έχετε διαπιστώσει. Μ' αρέσουν πολύ οι γυναίκες. Αλλά όχι να νομίζουν ότι αξίζουν το βάρος τους σε χρυσό. Ειδικά όταν βλέπεις 100 στο δρόμο σαν και του λόγου τους..


Δευτέρα, Δεκεμβρίου 27, 2004

Χρόνια μου πολλά

Όσοι δεν έχετε τίποτα καλύτερο να κάνετε σήμερα, περάστε μια βόλτα από το σπίτι μου στη Ρόδο να σας κεράσω κατιτίς για τη γιορτή μου..
Online κέρασμα δυστυχώς δεν προσφέρουμε. Μας αρέσει η eye-to-eye επαφή.

Για όσους δεν μπορούν να μας τιμήσουν υποσχόμαστε κέρασμα στας Αθήνας μόλις ανέβουμε (για να μη μας λέτε και γύφτους:))

Σάββατο, Δεκεμβρίου 25, 2004

Nadia Weinberg

Ένα μήνα από το τελευταίο post μου λέω να τιμήσω το blog μου και πάλι:).

Έχω ήδη μερικές μέρες που κατέβηκα στη Ρόδο να κάνω Χριστούγεννα με τους δικούς μου, τους φίλους μου εδώ κλπ. Προχτές έτυχε και πήγα σε μια συναυλία της Nadia Weinberg που έγινε εδώ στο νησί. Αν δεν την ξέρετε, είναι μια καταπληκτική τραγουδίστρια. Είναι ελληνοαμερικανίδα και οι μουσικές σπουδές στη Αμερική είναι αξεπέραστες.
Η συναυλία ήταν καταπληκτική. Τραγούδησε χριστουγεννιάτικα απ' όλο τον κόσμο, αλλά και γνωστά και αγαπημένα ελληνικά και ξένα τραγούδια. Μοναδική παραφωνία: Ο κόσμος ελάχιστος. Παρά το ότι έγινε σε ένα θέατρο που δε θέλει και πολύ να γεμίσει, δε μαζεύτηκαν ούτε 150 άτομα και το θέατρο έδειχνε άδειο.

Στο τέλος μάλιστα πήγαμε στο καμαρίνι της και τη γνωρίσαμε και το σχολίασε το γεγονός, αλλά πάντα με χιούμορ, γιατί είναι πραγματικά πολύ γλυκιά. "Πρώτη φορά τραγουδω μπροστά σε τόσο λίγο κοινό αλλά τόσο ζεστό"..Ε και βέβαια της φάνηκε παράξενο. Όταν πριν μερικές βδομάδες τραγουδάς σε εκδήλωση καλεσμένη του Καρόλου της Αγγλίας, ή όταν σε συναυλία στην Καβάλα μαζεύονται 2500 κόσμος πριν μερικές μέρες, το λιγότερο μου μπορώ να πω είναι ντροπή για τους συμπατριώτες μου. Δε θέλω να το παίξω εγώ καλός. Κι εγώ τυχαία πήγα, το παραδέχομαι. Η πικρή αλήθεια είναι ότι αν ερχόταν η Καλομοίρα ή ο Νίνο, θα γέμιζαν 10 θέατρα τέτοια στο χαλαρό.

Anyway, καλά Χριστούγεννα εύχομαι σε όλο τον κόσμο. Το 2005 να είναι γεμάτο υγεία. Όλα τα άλλα έρχονται μετά. Αυτοί που έχουν την υγεία τους να το εκτιμούν παρακαλώ και να μη ζητάτε αχόρταγα κι άλλα πλούτη κι άλλα μεγαλεία κι άλλους έρωτες..:)